آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی که ناشی از تهاجم فرهنگی دشمن طی سال‌های اخیر بوده است!

از گزارش‌های مراکزی مثل روابط عمومی قوه قضائیه، ناجا، وزارت اطلاعات، رسانه –‌ی ملی، پروژه‌های تحقیقاتی و نظرسنجی هائی که توسط مراکز علمی آموزشی و نهاد‌های ذیربط در قالب آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی انجام داده اند می‌توان به مصادیق زیر اشاره کرد:
۱. بالارفتن آمار طلاق، یکی از نگرانی‌های فرهنگی و اجتماعی کشور که می‌توان دلیلی اصلی آن را گسترش فضای مجازی و ماهواره‌ها برشمرد و کانون خانواده‌ها را مورد هدف قرار داده، بالا رفتن آمار طلاق طی سال‌های اخیر در کشور است.
آمار ۴۰ درصدی طلاق در تهران زیبنده کشور اسلامی نیست. شاید موضوع طلاق را بتوان در قالب یک معضل فرهنگی و اجتماعی برشمرد، ولی بدون تردید مسائلی همچون خانه‌های مجردی، ازدیاد روابط نامشروع، تکدی گری، اعتیاد و کودکان خیابانی و ... را می‌توان از عوارض آن برشمرد که با وقوع طلاق بقیه این ناهنجاری‌ها هم در جامعه گسترش می‌یابد. بدیهی است پایین آمدن آمار طلاق در یک استان را نمی‌توان، بهانه‌ای برای کاهش آمار طلاق در کشور بر شمرد.
۲. استعمال دخانیات، طبق آخرین اعلام وزارت بهداشت که در رسانه‌ها هم منعکس شده متأسفانه بیش از ۱۵ میلیون ایرانی که حدود ۱۰ تا ۱۵ % آن‌ها را زنان و دختران تشکیل می‌دهند از دخانیات و قلیان استفاده می‌کنند.
دکتر حریرچی معاون وزیر بهداشت در بهار ۹۷ در مصاحبه‌ای مطبوعاتی اعلام می‌کند که در سال ۹۶ هزینه خرید سیگار و هزینه‌های دارو و درمان افراد سیگاری و قلیانی به رقمی بیش از ۱۰.۰۰۰ میلیارد تومان رسیده است چرا که افزایش استعمال دخانیات و قلیان یکی از عوامل اصلی گسترش انواع سرطان‌ها در کشور است و بخش مهمی از بودجه وزارت بهداشت را به خود اختصاص داده است.
همچنین ۸۳% معتاد‌ها در یک پروژه تحقیقی اعلام کرده اند که قبل از اعتیاد به مواد مخدر سیگار و قلیان مصرف می‌کرده اند.
۳. فرار دختران از خانه، برابر آخرین آمار‌های ارائه شده از مراکز قضائی و انتظامی، بطور متوسط روزی ۴۰ دختر فراری در کشور ثبت می‌شود که اگر آمار سالیانه آن را مورد بررسی قرار دهیم ۱۴۴۰۰ نفر رقم قابل توجه و تأملی خواهد بود.
اینکه چند درصد از این دختران در قالب باند‌های قاچاق انسان برای بردگی جنسی به کشور‌های دیگر به خصوص کشور‌های عربی منطقه برده شده و چند درصد در قالب باند‌های سرقت و زورگیری و چند درصد بصورت معتاد کارتن خواب و چند درصد در قالب باند‌های فساد و فحشاء و ... در جامعه موجب گسترش ناهنجاری‌های اجتماعی می‌شوند مقوله‌ای است که بصورت تخصصی به آن پرداخته شده و نتایج ناخوشایند وآمار‌های نگران کننده‌ای در بر داشته است
۴. اعتیاد؛ اعتیاد بخصوص اعتیاد به مخدر‌های صنعتی که بین ۱۰ تا ۱۵% آنرا زنان و دختران تشکیل میدهند یکی از دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی در کشور است. شاید اعتیاد ظاهراً فقط یک عارضه اجتماعی محسوب شود، ولی وقتی دقیق‌تر به مسئله نگاه کنیم خواهیم دید که نظام جمهوری اسلامی در ده‌ها جای دیگر مثل کمیته امداد، بهزیستی، زندان، بازپروریها، گردآوری کودکان خیابانی، متکدّیان، قتل‌های ناموسی، خودکشی ها، سرقت، قاچاق مواد مخدر، خود فروشی، کودک آزاری، ایدز و ... هزینه می‌کند تا جلوی این معضل اجتماعی را گرفته و از گسترش آن پیشگیری کند.
چرا که اگر خود فرد معتاد با همه این موارد مرتبط نباشد خانواده او قطعاً با تعدادی از این موارد مواجه خواهد بود.
۵. بیکاری؛ بیکاری یکی از مهمترین آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی محسوب می‌گردد که مقدمه و بستر ساز بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی دیگر است جوان بیکار مستعد گرایش به انواع ناهنجاریهاست، زیرا به دنبال جائی برای گذراندن وقت خود و احیاناً درآمد یا یادگیری کاری می‌گردد متأسفانه نرخ بیکاری در کشور به خصوص طی سال‌های اخیر به دلیل افزایش چند برابری قاچاق و تعطیلی بسیاری از کارخانه‌های کشور و تعطیلی عمدی پروژه هائی مثل مسکن مهر گسترش یافته و به یکی از دغدغه‌های جدی مسئولین تبدیل شده است هرچند دولتی‌ها آمار بیکاران کشور را همواره کمتر از ۴ میلیون نقر اعلام می‌کنند. ولی واقعیت این است که اگر م. از هر سه خانوار ایرانی ۱ نفر بیکار باشد که قطعاً چنین است، آمار بیکاران کشور با توجه به ۲۴ میلیون خانواده در کشور به رقمی بیش از ۸ میلیون نفر خواهد رسید.
نتیجه: علاوه بر موارد پیش گفته به عنوان مهمترین معضلات فرهنگی و اجتماعی می‌توان به؛ مهد سگ، مطب سگ، خانه‌های مجردی، ازدواج سفید، روابط نامشروع، تکدی گری، بی حجابی، افزایش ایدز، عرفان‌های کاذب، شیطان پرستی، همجنس بازی و ... اشاره کرد که به دلیل هجوم فرهنگی دشمن طی دهه چهارم انقلاب عارض کشور شده است.
برای پیشگیری از این ناهنجاری‌ها که اگر به دقت بررسی شود تعداد آن‌ها به بیش از ۴۰ مورد خواهد رسید راهکار‌های حکومتی و فردی زیر می‌تواند راهگشا و امیدآفرین باشد.
الف: راهکار‌های حکومتی
۱. همگرائی و همسوئی متولیان فرهنگی کشور برای جلوگیری از موازی کاری و احیاناً خنثی کردن کار یکدیگر
۲. تمرکز روی اتحاد عملی و واقعی حوزه و دانشگاه و بکارگیری اساتید این دو مرکز مهم برای آسیب شناسی و ارائه راهکار
۳. نخبه گرائی و تشکیل اطاق‌های فکر برای شناسائی، پیشگیری و درمان معضلات فرهنگی زیرنظر قوه مجریه
۴. تقویت مراکز نظارتی در حوزه‌های فرهنگی و بکارگیری مدیران انقلابی و کارآمد با اختصاص بودجه و اختیار مناسب در این حوزه‌ها
ب: راهکار‌های فردی و شخصی برای خانواده
۱. جدی گرفتن موضوع دین و معنویت در خانواده (نماز، ارتباط با مسجد. زیارت، قرائت قرآن، حجاب، هیأت مذهبی و ...)
۲. مطالعه کتاب‌های مفید و تشویق فرزندان به مطالعه با تعیین جایزه
۳. برنامه ریزی جهت تفریحات سالم برای مدیریت ا. وقات فراغت خانواده (ورزش، پیاده روی، پارک، مسافرت و ...)
۴. دوستی و ورفاقت با همسر و فرزندان به گونه‌ای که آن‌ها براحتی مشکلات خود را باهم در میان بگذارند
۵. ازدواج به موقع با رعایت اصل سادگی و دوری از تجمل و دقت در انتخاب و کمک به رفع موانع موجود
۶. معاشرت و رفت و آمد با اقوام و خانواده‌های آگاه، با بصیرت ومتدین.